نان ساجی

تهیه نان ساجی در همه خانه‌ها امکان‌پذیر نیست و به وسایل خاصی نیاز دارد. به تشتی که خمیر را داخل آن ورز می‌دهند و آن را آماده می‌کنند، برای بازکردن و پهن‌کردن چانه‌ها نیز از «وردنه» و «پنه» استفاده می‌کنند. پنه تخته‌ای صاف است که معمولاً سه پایه کوتاه دارد که آن را جلوی دست می‌گذارند و چانه‌ها را با حرکات دست روی آن باز می‌کنند. پس از مدتی که خمیر به اندازه کافی پهن شد، به چیزی نیاز است که چانه پهن شده را روی آن قرار دهند تا به راحتی بتوانند خمیر را بر ساج بکوبند. برای این کار از «مایه» استفاده می‌شود که وسیله‌ای دایره‌ای و بالشت مانند است. ساج وسیله‌ای فلزی شبیه تابه برعکس است. نان‌ها را روی آن می‌گذارند تا پخته شود. در روستاها و زمان‌های قدیم که وسایل پخت‌وپز به این شکل وجود نداشت، ساج را روی تنور یا آتش‌گاه می‌گذاشتند و با آتش زدن هیزم گرمای موردنیاز را ایجاد می‌کردند.